Reisverhalen vanuit Nieuw-Zeeland & Australië

Update 5: Van vakantie vieren naar hard werken!

Beste allemaal,

De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen! Vanuit Queenstown ben ik de oostkust van het zuider-eiland afgereisd en inmiddels werk ik al ongeveer anderhalve week op een wijngaard in de buurt van Blenheim! In deze blogpost zal ik vertellen wat de oostkust allemaal te bieden heeft en wat ik verder heb meegemaakt.

Van Queenstown naar Oamaru

Zoals ik jullie in mijn vorige verslag verteld had is Denny iets eerder dan ik uit Queenstown vertrokken en zou ik een paar dagen later met Diana meerijden van Queenstown naar Oamaru. Zo gezegd, zo gedaan, maar voor die tijd heb ik nog snel even een tweede bungee jump gedaan. Dit keer van een brug (de Kawarau brug) met een dip in het water! Geniaal!
De rit van QT naar Oamaru was lang, maar we hebben ontzettend veel gelachen onderweg. Diana kreeg tijdens de rit nog een positief bericht over haar sollicitatie voor een functie als social worker in Christchurch. De baan was zo goed als binnen! Dit hebben we ergens in een prachtige vallei in the middle of nowhere gevierd met een heerlijke zak fish & chips ;).
Uiteindelijk zijn we in Oamaru aangekomen. De volgende dag ging Diana door naar Christchurch en ik bleef nog een dagje langer om pinguïns te spotten.

Dunedin

Van Oamaru ben ik al liftend ietsje terug gegaan naar het zuiden om de stad Dunedin te bezoeken. De lift die ik kreeg was de ergste tot nu toe. De kerel achter het stuur was zo moddervet dat hij amper in de stoel paste en zijn auto lag vol met rotzooi en stonk naar ei en bacon! Gelukkig heb ik mijn adem maar anderhalf uur in hoeven te houden, want zo lang duurde de trip. Maar hé, het vervoer was gratis en de beste man heeft me keurig afgezet voor het hostel!

Dunedin is een stad met veel Schotse invloeden. Ook de naam is gelijk aan die van een stad in Schotland. Vlakbij Dunedin ligt een mooi kasteel genaamd Larnach Castle. Hier ben ik met de bus naar toe gegaan. Er was alleen geen bushalte dichtbij bij het kasteel, dus ben ik van de dichtstbijzijnde bushalte verder gelift naar het kasteel. Super mooi, dit keer kreeg ik een lift van een Amerikaanse diplomaat die normaal gesproken in Afghanistan gestationeerd is, maar nu “eventjes” 2 weken in een racetempo Nieuw-Zeeland doorkruiste.
Het kasteel was mooi, maar lang niet zo mooi als de echte Schotse kastelen die ik in 2010 en 2011 al heb mogen aanschouwen tijdens mijn korte trips in Schotland. Het uitzicht vanaf het kasteel over een mooi schiereiland en de omliggende botanische tuinen maakten echter een hoop goed!
De terugweg naar het centrum van Dunedin heb ik weer liftend gedaan. Het eerste stuk kreeg ik een lift van een Nederlandse man die al 25 jaar in NZ woont en het tweede deel van de rit zat ik bij een kiwi in de auto die net terug was van 8 jaar in Australië. Prachtige verhalen!
Verder heb ik in de stad nog een tweetal musea (Sports Hall of Fame & het Otago Settlers Museum) en het prachtige centrale station bezocht. De laatste avond ben ik met een stel Duitsers – die ik al 3x eerder was tegengekomen – nog eventjes de kroeg in geweest om een lokaal biertje te drinken. De volgende dag zou ik met de bus naar Christchurch gaan.

Christchurch

Christchurch is de stad die in 2010 en 2011 getroffen is door hevige aardbevingen. De stad ligt er dan ook nog behoorlijk treurig bij. Praktisch overal waar je kijkt zijn bouwbedrijven bezig om beschadigde panden af te breken of om nieuwe er voor in de plaats te bouwen. Toch hebben de aardbevingen ook voor een hoop creativiteit onder de lokale bevolking gezorgd. Zo is er een leuk nieuw winkelcentrum genaamd Re:START bedacht die bestaat uit een aantal felgekleurde opgestapelde zeecontainers. In elke zeecontainer zit een hippe kledingzaak of een gezellig restaurantje. Ook vind je overal in de stad kunstwerken en graffiti schilderingen met onderwerpen die positiviteit en vooruitgang uitbeelden in plaats van mensen te herinneren aan het leed van een paar jaar geleden.

Aangezien Diana in Christchurch woont (en gaat werken) heb ik haar gevraagd om me de stad te laten zien.
In de stad zelf is niet heeeel veel te doen. Er zijn botanische tuinen en er is het Canterbury museum. Het museum hebben we overgeslagen, maar de tuinen, het stadscentrum en de door de aardbeving beschadigde kathedraal waren zeker de moeite waard. Ook de koude pastasalade in één van de hippe containerrestaurantjes was top! Kortom, een gezellige dag!
De volgende dag arriveerde Denny ook in Christchurch. Die dag zijn we met Diana naar het strand gegaan (ze woont er 200 meter vanaf!), hebben we daar wat in de golven gespeeld en verder lekker gerelaxed. Een dag later zouden Denny en ik verder reizen naar Kaikoura. Helaas hebben we dus ook afscheid genomen van Diana. Jammer, maar tot ziens!

Kaikoura

Van Christchurch naar Kaikoura. De plek om walvissen, dolfijnen, albatrossen en heel misschien orka’s te spotten! Denny en ik zaten in een zeer chill hostel dat op een steenworp afstand ligt van de Wale Watching Company. De dag dat we aankwamen was het weer nog heerlijk, maar de vooruitzichten voor de dagen erna waren dramatisch. We hebben dus maar besloten om diezelfde middag nog de zee op te gaan en een poging te doen om wat sea wildlife te spotten. Nou, veel meer geluk dan wij hadden kan een mens niet hebben! We hebben namelijk een drietal orka’s gezien, een stel albatrossen en een Potvis! Op een gegeven moment zagen we de orka’s en de potvis zelfs tegelijk! De orka’s bleven ook maar opduiken. Volgens de tourguide waren ze aan het jagen op een haai! De haai heeft de klopjacht overleefd, want niet veel later zagen we de haai ook zwemmen! Op zich ook wel een beetje jammer, want een flinke slachtpartij voor de boot zou ook mooi geweest zijn haha! Fantastisch allemaal!
Verder hebben we nog een mooie walk langs de kust gedaan. Hier kwamen we nog tientallen zeehonden tegen! Savonds ziin we de kroeg in gedoken om de eerste Formule 1 race van het seizoen te zien.

Blenheim

Vanuit Kaikoura konden we met iemand uit ons hostel meerijden naar Blenheim. Blenheim zou het dorp worden waar we ons eerste baantje zouden krijgen. Met name bij mij was het aantal dollars/euro’s op mijn bankrekening flink verminderd dus wat extra geld kon ik wel gebruiken. Na 3 dagen en veel telefoontjes met contracters vonden we een baantje op een wijngaard. Het werk begon dramatisch. Een dag of 6 lang moesten we zware keien rapen tussen alle planten op de wijngaard. Slopend, als je het ook nog een keer in de brandende zon moet doen! Gelukkig is het werk nu iets beter. We mogen nu de planten snoeien! Jippie!
We werken nog tot a.s. donderdag (3 april) en gaan dan op 5 april weer naar Wellington op het noorder-eiland. Daar verblijven we 2 nachten bij mijn oom en daarna reizen we de oostkust van het noorder-eiland af via Napier en Gisborne. Na Gisborne nemen we de bus naar Hamilton. Op 12 april gaan we daar een rugby wedstrijd bijwonen. Zin in!

Een verandering in mijn reisplannen

Zoals de meesten van jullie weten was mijn plan om een jaar lang te reizen. Ik heb besloten om dit plan te wijzigen. Op 17 april vlieg ik met Denny naar Sydney toe. Vervolgens zullen we nog prachtige avonturen in Australië beleven en op 4 juni vliegen we terug naar Nederland. Azië sla ik dus over. Daar ga ik misschien in het najaar of volgend jaar dan wel naartoe ;). De tijd zal het leren.

Ik hou jullie op de hoogte!

Hartelijke groet,

Mark

Update 4: Gletsjers, Pinguins, feestjes en de griep…

Hoi allemaal,

Daar zit ik dan.. alleen, in een zeer relaxt hostel in Queenstown. Ja, alleen, want reisbuddy Denny is een paar dagen geleden vertrokken naar Dunedin en van de twee meiden die met ons meereden hebben we al eerder afscheid genomen. Ik heb besloten om een paar dagen langer hier (in Queenstown) te blijven. Denny kom ik vast wel weer tegen, aangezien we beide nog de oostkust van het Zuider-Eiland gaan verkennen voordat we aan het werk gaan.

In mijn vorige verslag hebben jullie kunnen lezen dat we de westkust van het Zuider-Eiland hebben afgereisd. In dit verslag zal ik daar wat meer over vertellen.

Franz Josef Glacier, Fox Glacier en Lake Matheson

Vanuit Hokitika hebben we in 1 dag beide gletsjers en lake Matheson bekeken. Ik keek heel erg uit naar de gletsjers, maar aan het eind van de dag hebben ze niet de indruk bij me achtergelaten die ik verwacht had. We hebben bij beide gletsjers geen guided tour gedaan maar slechts de gratis walk naar een viewpoint. Het enige wat je daar kon zien was een flinke laag smerig ijs en een stel Japanse toeristen die je view bederven. Het was ongetwijfeld mooier geweest als we een guided tour gedaan hadden, maar aangezien we nog naar Queenstown zouden gaan hebben we uit kostenoverweging maar besloten om hier niet al teveel dollars uit te geven. Wat wel veel indruk op me gemaakt heeft is het feit dat de gletsjers zo snel kleiner worden. Langs de weg naar de gletsjers toe staan bordjes met teksten als “The glacier was here in 1926″. Het is echt onvoorstelbaar hoeveel impact global warming heeft op de gletsjers, want die bordjes stonden vele kilometers verwijderd van het punt waar de gletsjers nu liggen. Ik ben blij dat ik tot een generatie behoor die de gletsjers nog kan zien, want ik vrees dat niet veel generaties na die van mij ook zo gelukkig zullen zijn.
Aan het eind van de dag zijn we nog naar Lake Matheson (ook wel bekend als Mirror Lake) geweest. Je moet hier behoorlijk veel geluk hebben om de perfecte foto te kunnen maken. Een windstille dag en een blauwe hemel leveren een plaatje op zoals hier weergegeven. Helaas hadden wij dat geluk dus niet, haha!

Wanaka

Na de Gletsjers zijn we verder gereden naar Wanaka. Een leuk dorpje met een prachtig uitzicht over het gelijknamige Lake Wanaka. Hier zijn we een paar dagen gebleven en hebben we een hike gedaan naar de Rob Roy Gletsjer. Prachtig.. en weer heerlijk om wat calorieen te verbranden. De weg naar de gletsjer toe was trouwens een 30 km lange onverharde gravel road. Gevolg: een loshangende achterbumper en een missende wieldop van onze huurauto!

1 nachtje Queenstown en de Sounds

Na Wanaka lag Queenstown als volgende halte op onze route. Hier wilden we niet te lang blijven omdat we 2 weken later hier ook onze huurauto moesten afleveren. Dus voor die tijd moesten we maar zoveel mogelijk andere dingen zien. Toch zijn we dat ene nachtje in Queenstown toch maar gelijk op stap geweest. Ik ga niet teveel in op details, maar het was een succesvolle avond! De volgende dag zijn we enigzins met een brak gevoel weer vertokken uit Queenstown. Nu richting Te Anau. Te Anau is het dorp waaruit je gemakkelijk toegang hebt tot Doubtful Sound & Milford Sound. Beide onderdeel van het prachtige gebied Fiordland National Park.
De volgende dag hebben we dagtour door Doubtful Sound gedaan. Hier hebben we schitterende gigantische watervallen gezien die met de juiste weersomstandigheden soms meer dan 1000 meter hoog kunnen zijn. Ook hebben we dolfijnen en pinguins mogen aanschouwen. Een dag om nooit te vergeten. De dag daarna stond een korte cruise door Milford Sound op het programma. Wederom een een super mooie dag.

Invercargill en The Catlins

Na het Fiordland National Park zijn we verder naar het zuiden en zuid-oosten gereden. De eerste stop was in Invercargill. We zaten er in een gezellig hostel, maar dat was ook het enige positieve aan Invercargill, man man, wat een saaie en lelijke stad. De volgende dag dus maar snel doorgereden (naar de Catlins). De Catlins is een mooi ruig kustgebied gelegen tussen Invercargill en Dunedin. Hier wilden we graag (gratis) gaan zwemmen met dolfijnen in Curio Bay, maar helaas was de zee wat te ruig en waren de dolfijnen nergens te bekennen. Gelukkig hebben we alsnog genoten van het landschap en hebben we weer een stel pinguins en zeeleeuwen gezien bij o.a. Nugget Point.
We hebben in de Catlins 1 nachtje in een superchill hostel geslapen en de andere nacht in een tentje op een campsite. Met name de nacht op de campsite was een hel.. ik heb het nog nooit zo koud gehad als toen.. maja, wat wil je ook, ik had geen matje om op te liggen, want die had ik de dag ervoor aan een Canadees meisje meegegeven omdat zij een meerdaagse hike ging doen waar ze nogal wat sneeuw kon verwachten.. All part of travelling I guess….
Wat ook ontzettend leuk was is dat we in de Catlins hebben afgesproken met Diana. Haar hebben we een week of 5 geleden in Taupo (op het Noorder-Eiland) ontmoet toen we daar de Tongariro Crossing liepen en sindsdien hebben we contact gehouden over onze whereabouts. Dit keer zijn we in een dorpje genaamd Owaka gezellig met ons 3en uit eten geweest.

Queenstown part II

Na de Catlins zijn we teruggegaan naar Queenstown om daar onze huurauto af te leveren. Gelukkig werd er over de beschadigingen niet moeilijk gedaan en kregen we ca. 120 dollar terug omdat we de auto 2 dagen eerder dan gepland inleverden. Daar konden we weer mooi van op stap! Inmiddels zijn we een week verder en een hoop dollars lichter.. want, weet wel, Queenstown is ontzettend duur. Een stapavondje kost je een hoop geld en Queenstown is DE stad voor extreme sports zoals bungy jumping, skydiving en vele anderen. Ik heb mezelf aan het langste elastiek van Nieuw-Zeeland (134 meter) naar beneden gegooid en daarna nog een Canyon Swing en Jetboat ride gedaan. Via deze link kan je mijn filmpje zien van het bungyjumpen en via deze link kan je me de canyonswing zien doen.

Goed, inmiddels ben ik 1000 woorden verder en heb ik jullie hopelijk een aardig beeld gegeven van mijn activiteiten hier. Helaas heb ik de laatste paar dagen last van een flinke verkoudheid/griep. Vandaag chill ik dus lekker in het hostel. Morgen (donderdag) komt Diana vanuit de Fiordlands richting Queenstown en rijden we samen verder richting de oostkust. Zij zal doorrijden naar Christchurch en ik zal in Oamaru al uitstappen. Na een paar dagen in Oamaru zal ik proberen te liften naar Dunedin om daar een paar daagjes te verblijven. Na Dunedin staat Christchurch op de planning.

Cheers,

Mark